Vanmorgen om 3 uur zijn we vertrokken richting Italie. Het eerste deel van de reis ging erg voorspoedig, rond 11 uur waren we bij de Gotthardtunnel in de buurt, maar hoorden we dat er 5 kilometer file stond met anderhalf uur wachttijd.

Tijd voor een plan dus! Snel eraf en via wat dorpjes langs de file af naar de eigenlijke afrit voor de Gotthard pas (over de berg). Daar stond een bordje dat de pas dicht was, maar waarom zou je dat geloven, het is per slot van rekening geen winter meer. Eenmaal boven aangekomen bleek de pas dus inderdaad gesloten. Grrrr.... omdraaien en weer terug. En omdat opgestaan plaatsje vergaan ook in Zwitserland geldt, mochten we achteraan in de file aansluiten.

Na anderhalf uur schuifelen kwamen we dan eindelijk bij de doseerstoplichten aan. Rood-oranje-groen-rood-oranje-groen-rood-rood-rood-rood-..... hij bleef rood! Na een kwartiertje gaf iedereen de moed op, gingen de motors uit en werd het een gezellige snelweg-wandel happening. Er bleek een auto met pech in de tunnel te staan en daarvoor moesten allebei de richtingen afgesloten worden. Na nog eens anderhalf uur buiten de auto op de snelweg doorgebracht te hebben, gingen de stoplichten weer op groen. Godzijdank.

De route voerde verder door de prachtige stad Lugano, langs het gelijknamige meer naar Porlezza en vandaar de doorsteek naar Menaggio aan het Comomeer. Prachtige route, maar als je al 13 uur in de auto zit heb je het wel gehad...

Om 16:30 waren we er dan eindelijk!