Weer thuis!

De vakantie zit er op

We hadden vanmorgen om 5:45 de wekker gezet, omdat we rond 7 uur wilden vertrekken. De wekker was niet nodig, want om 5 uur werden we wakker van enkele onweersdreunen. Dat hadden we nog niet meegemaakt, dreunt lekker door zo tussen die bergen.

Om 7 uur kwam Gert nog even langs en na nog even gekletst te hebben zijn we om 7:30 dan toch echt vertrokken. We waren van plan nu wel de Splugenpas te nemen, maar het was zo'n slecht weer dat we daar toch maar van af zagen.

De rit van Gera Lario naar Lugano is een flinke zit. Het was gelukkig niet druk, dus we deden er precies 1 uur over om in Lugano bij de snelweg te komen. Na dat uur ben je het geslinger en gekronkel langs de meren ook wel beu moet ik zeggen... zeker als je naar huis wilt en het slecht weer is.

Tot aan Lugano regende het nog matig, vanaf Lugano begon het te hozen, flitsen en onwerenen hoewel ik een verschrikkelijke hekel heb aan de Gotthard tunnel (elke tunnel eigenlijk) zag ik er nu naar uit om even 17 kilometer een dak boven het hoofd te hebben. Gelukkig deze keer geen oponthoud bij de tunnel. Aan de andere kant was het weer helaas net zo slecht.

Na Basel werd het tijdelijk wat beter (200km ofzo) waarna het opnieuw begon. En dan zijn die fijne Duitse snelwegen ineens helemaal niet fijn meer. Het water spat net zo hard weer omhoog als het naar beneden komt lijkt wel.

Ondanks het slechte weer verliep de reis eigenlijk heel voorspoedig. Weinig oponthoud, 1 file iets voorbij Karlsruhe waar ons navigatieding ons perfect omheen wist te loodsen. In Duitsland hebben ze gewoon B-wegen waar op een gegeven moment een bordje 'einde 120' staat... Daar kunnen we hier nog wat van leren :-)

Iets na zessen waren we weer bij Eindhoven.

Gepakt

Vandaag lekker uitgeslapen en bijgekomen van het dagje Milaan van gisteren. Het was vandaag nog lekker warm, wel bewolkt. Vanmiddag alvast wat voorbereidingen getroffen voor de terugreis.

Net na het avondeten begon het te regenen en het ziet er niet naar uit dat dat nog gaat stoppen vandaag. Volgens de weersverwachting blijft het tot halverwege volgende week regenachtig, mooi moment om afscheid te nemen dus

Milano

Vandaag hebben we een dagtripje naar Milaan gemaakt. Dat is redelijk makkelijk te doen vanaf Sole Mio, omdat er vanaf Colico een trein rechtstreeks naar het centraal station in Milaan gaat.

De treinrit verliep comfortabel. Het duurt een kleine anderhalf uur. Het eindpunt, het centraal station, ligt helaas niet zo centraal als de naam doet vermoeden. Misschien wel centraal in Milaan, maar niet vlakbij het mooie en interessante centrum. Je kunt daar te voet naartoe (ca. 45 minuten) of met de metro. Wij kozen voor te voet via de Corso Buenos Aires. Dat is een hele grote winkelstraat. Maar geen mooie. Een hele drukke straat met heel veel verkeer. Maar wel veel winkels, dus als je daar van houdt is het een interessante straat. Bij mij gaf het een beetje een valse start, ik dacht 'als dit het is dan zijn we snel weer thuis'. Gelukkig bleek het vals alarm :-)

Onze route vervolgde zich door het stadswandelpark en vervolgens de zogenaamde 'Golden Quarter', een vierkant blok van hele dure winkelstraten waar alle echt dure merken zitten. Wij durfden op onze sandalen nergens naar binnen. Het liep er ook vol met dure mensen. Leuk om een keer te zien. Vervolgens de zeer fraaie winkelstraat Vittorio Emanuelle II doorgelopen om een eerste glimp op te vangen van de Duomo. Wow!!!

Eenmaal bij de dom aangekomen waren we een tijdje sprakeloos van verbazing en ontzag. Wat een schitterend bouwwerk. Hoe ze dat hebben kunnen bouwen, laat staan bedenken. Niet normaal zo mooi. Zonder twijfel de mooiste kerk/dom die ik ooit gezien heb. En de grootste ook denk ik.

Om binnen te komen hoefden we, in tegenstelling tot de meeste kerken in Toscane, niet te betalen. Wel gefouilleerd en langs de metaaldetector van een militair, geen idee waar dat goed voor was, maar we mochten er toch in. En binnen was het minstens net zo mooi als buiten. Niet te beschrijven.Binnen mocht helaas (of ja, eigenlijk wel te begrijpen) niet gefotografeerd worden.

Na het bezoek weer even bijgekomen op de Piazza del Duomo waar het inmiddels ook lekker warm was geworden, weer ver boven de dertig graden vanmiddag.

Toen onze weg vervolgd via de Galleria Vittorio Emanuelle II, een prachtige overdekte gallerij met veel goud en glitter en glamour. Via het standbeeld van Leonardo verder door de trendy wijk 'Brera' naar het Castel Sforzesco.

Ook hier weer een Wow! vanwege het fraaie bouwwerk, de prachtige fontein en de mooie ligging. Blijkbaar waren er ook musea met werken van Da Vinci en Michelangelo, maar door tijdgebrek konden we daar niet meer naar gaan kijken.

Met de Metro vervolgens weer terug naar het Centraal station waar we gelukkig nog net de trein haalden (anders was het een uurtje wachten). De terugreis was iets zwaarder dan de heenreis, het was echt bloedheet in de trein en hij was ook nog eens erg vol.

Moe en voldaan van een mooie dagtrip hebben we in Colico in het fraaie haventje nog een pizzaatje gegeten en als afsluiting een heerlijke gelato.

Dagje Milaan is absoluut een aanrader!

Niks nada noppes

Vandaag lekker uitgeslapen, op het gemakje ontbeten, zwembadje opgezet, boek uitgelezen en verder helemaal niks.

Het was weer aangenaam 30 plus weer (nee, niet voor dertig plussers, maar boven de dertig graden). Morgen word het (naar verwachting) nog mooi weer met veel zon en een graadje of 28, maar daarna ziet het er minder goed uit. Vrijdag 22 graden en 85% kans op regen, en zaterdag 100% kans op regen. Kunnen we geleidelijk aan weer wennen aanNederland...

Gisteren trouwens nog wel gelachen, was ik vergeten te schrijven. Het was gisteren een nationale feestdag hier en dus waren alle Italianen vrij. En als Italianen vrij zijn en het is mooi weer, gaan ze met zijn allen (hele families en volkstammen) opde grasvelden aan het meer liggen. Op het grasveld tussen het park en het meer is het kinderzwembad van Sole Mio, met een hekje eromheen en bordjes eraan in het Italiaans en Duitsdat vermeldt dat het een prive zwembad is en enkel voor gasten van Sole Mio.
In het uurtje dat wij er gistermiddag zaten kwamen er steeds weer Italianen dieniet konden lezen met hun kinderen, of alleen de kinderen, waarna Gert aankwam sloffen en ze beleefd maar resoluut weer wegstuurde, wat vaak resulteerde in smerige blikken van die Italianen. In dat uuris Gert denk ik wel een keer of 10aan komen sloffen en over de dag gezien dacht ie minstens 100 kinderen weggestuurd te hebben.
Leuk tafereeltje om te zien voor de neutrale toeschouwer :-)

Boot gehuurd

Vanmiddag hebben we een boot gehuurd. Er zijn hier in de buurt 2 grotere bootverhuurders, de dichstbijzijnde zit in Domasso (nog geen 10 minuten rijden) en de andere in Dongo (dik kwartiertje).

De eerste, in Domasso, doet het in reclamemateriaal net voorkomen alsof het een heel uitgebreide vloot heeft. Toen we er aankwamen werd er gezegd dat er met een half uur een boot voor ons terugkwam. Inmiddels kwamen er nog meer mensen en na dat half uur deelde de meneer ons mee dat hij een fout had gemaakt, de boot die terugkwam was al gereserveerd voor iemand anders. huhuh, vast wel. Maar als we 40 euro zouden achterlaten hadden we morgen gegarandeerd een boot. Of we konden nog een uurtje wachten, dan kwam er weer een boot terug. We hebben bedankt en zijn verder gereden naar Dongo.

Dat zag er al meteen een heel stuk professioneler uit. Ze hebben daar een heel uitgebreide vloot, met maar liefst 15 splinternieuwe Yamarin 56's van 40pk, waar je zonder vaarbewijs mee mag varen. Dat zijn echt hele mooie boten, en die 40pk's bleken ook nog eens behoorlijk wat pit te hebben.

De boot werd netjes nog even schoongemaakt en vervolgens kregenwe een uitgebreide uitleg en een kort oefenrondje met iemand van de 'crew'. Ook kregen we een kaart mee waarop stond waar we beter wel en nietkonden gaan varen. Goed geregeld dus.

De boot was prachtig, voorzien van mooie zachte stoffen bank, stoelen en groot ligkussen op het voordek. We zijn naar de baai van Piona gevaren (prachtig!) en vervolgens nog richting Bellano en Varenna.

Het is behoorlijk prijzig, maar voor een keertje is het het absoluut waard, zeker met zo'n prachtige nieuwe boot.

Huisje 30

Ons onderkomen deze vakantie is huisje nummer 30 op Villaggio Sole Mio. We hadden al een aantal jaren tevergeefs gezocht naar een bungalowpark aanhet Comomeer, tot we een advertentie van de eigenaar van huisje 30 op Marktplaats zagen staan. Snel de website van Sole Mio bezocht, helemaal enthousiast geraakt en binnen een paar uur hadden we de bungalow gereserveerd.

En dan is het altijd even afwachten of hetzo'n park en huisje aan je verwachtingen voldoet. Nou, dat het park aan onze verwachtingenruimschoots heeft overtroffen hebben weop dit weblog al meerdere malen laten merken,voor de geinteresseerden schrijven we nu ook een berichtje over het huisje.

Ligging
Huisje 30 ligt vlakbij de receptie. Het ligt niet pal aan het meer, maar dat vonden wij met dekleine ook niet zo erg. Het ligt redelijk centraal en het meer is op een steenworp afstand.
Rondom het huis ligt een groot grasveld en er bloeien flink wat bloemen en planten. Schuin voor het huis staat een grote boom die bij hoge temperaturen een heerlijke schaduw geeft om onder te gaan zitten.
Voor mensen die aan internet gehecht zijn, het voordeel van huisje 30 is dat het beschikking heeft over draadloos internet omdat het het dichtst bij het access point staat. Andere bewoners moeten naar het (overigens zeer nette) internethuisje om te kunnen internetten.

Buiten
Het huisje beschikt over een heel groot verhoogd terras, een van de grootste van het park zoals we gezien hebben. Er zijn diverse zitjes bestaande uit 2 houten banken, een grote houtentafel, 2 houten stoeltjes, 4 verstelbare stoelen en nog 2 kuipstoeltjes. Ook is er een kleine parasol aanwezig. Meer dan genoeg voor 6 personen dus. Het terras ligt op het zuiden dus ideaal voor zonaanbidders. Als je schaduw wilt kun je onder de grote boom terecht. Er is ook een BBQ aanwezig.

Zithoek
Dezithoek is smaakvol ingericht met 2 rode leren banken die de aandacht trekken.Op dekleine flatscreen tv zijn door de schotelantenne alle Nederlandse zenders te ontvangen. Er is ook een dvd speler aanwezig. Vanaf de bank is het uitzicht op de berg Monte Legnone prachtig.

Eethoek
Het eetgedeelte bestaat uit een grote eikenhouten tafel en 6 houten stoelen.

Keuken
De keuken is voorzien van stenen aanrecht, gaskookplaat met 4 pitten, koelkast met vriesvakje, magnetron, koffiezetter, fluitketel en een vaatwasser. Dat laatste is echt ideaal.

Slaapkamers
Er zijn drie ruime slaapkamers. Twee ervan hebben een eigen wastafel. Alledrie hebben zekastruimte, twee eenpersoons bedden en een of twee stoelen. De bedden slapen trouwens uitstekend, wij hebben meestal allebei rugpijn van de bedden in vakantiehuizen, maar bij deze helemaal niet.

Badkamer
De badkamer is basic maar functioneel. Een douche, toilet en wastafel.

Praktisch
Jekunt de auto aan de zijkant of achterkant parkeren. Wij hebben ondervonden dat de zijkant niet altijdslim is, als het hard waait heb jekans dat er tuinmeubilair op waait. Achter is een prima plek!
Inde woonkamer en alle slaapkamers zijnplafondventilatoren aanwezig met 5 standen. Die bieden veel verkoelingop warme dagen. Alle ramen zijn voorzien van rolluiken, diede zon buiten kunnen houden en het ook lekker donker kunnen houden (handig metkleine kinderen).
Alle huisjes beschikken over een 'blauwe map', een zeer uitgebreide map met praktische informatie over het park en de huisjes, maar ook over de omgeving, restaurant-tips, mooie wandel- en autoroutes en meer. Ik heb dat nog nergens zo uitgebreid gezien, complimenten voor de samenstellers.

Receptie
Gert en Hester, de parkbeheerders, zijn zeer vriendelijk en altijd bereid om snel te helpen. Leuk detail, de vuilniszakken worden iedere morgen door Gert op het terras opgehaald waarna je weer een nieuwe vuilniszak krijgt. Wat een service!

Conclusie
Wij hebben ons prima vermaakt in huisje 30!

Klik hier voor meer foto's van het huisje

Abdij van Piona

Vanmiddag hebben we een bezoekje gebracht aan de Abdij van Piona, of Abbazia di Piona zoals ze hier zeggen. Het ligt op het schiereilandje Olgiasca, iets ten zuiden van Colico.

Zodra je het schiereiland oprijdt, rijdt je meteen een heel eind omhoog via een aantal haarspeldbochten. Na verloop van tijd veranderd het asfalt in een heel bijzondere steentjes weg, waarvan ik vermoed dat de monniken uit het klooster hem hebben aangelegd. Zoniet, dan was het in ieder geval monnikenwerk. De steentjesweg, waar je stapvoets moet rijden als je niet wilt dat je auto uit elkaar valt, is ongeveer anderhalve kilometer lang en ook vrij smal. Er komen nogal wat auto's en bussen overheen en dat vraagt soms wel om problemen. Wij moesten op de terugweg een heel stuk achteruit om een tegemoetkomende bus door te laten.

De Abdij bestaat uit de kerk van Sint-Niklaas en een groot klooster en behoort toe aan de Cisterciënzer monniken, die er (nog steeds) kruiden distilleren.

Buiten was er nog een soort Maria kapelletje (Grotto di Lourdes noemen ze het). Wel een beetje jammer dat je er alleen elektrische kaarsjes aan kunt steken...

Gelukkig voor Marit verkochten de monniken ook Hello Kitty ijsjes :-)

Op de terugweg nog even naar Colico geweest. Leuke gezellige boulevard! (zou je niet zeggen als je er doorheen rijdt).

Het weer was vandaag weer top trouwens. Vooruitzichten voor morgen en overmorgen zijn weer 30 graden.

Italiaanse Duitse Herder

Onze hond Beau is (zoals iedere goede baas beweert) de liefste hond ter wereld. Hij heeft echter 1 probleem, hij is allergisch voor Duitse herders. Toen hij nog jong was is hij 2x achter elkaar te grazen genomen door herders en sindsdien is hij allergisch. Dat wil zeggen, als er eentje te dicht in de buurt komt, komen de tandjes te voorschijn en begint ie hard te grommen. Wij proberen dan ook altijd 'contact' met een herder te voorkomen, maar vandaag ging dat dus mis.

Terwijl Femke en Marit op de dijk langs het meer aan het wachten waren op mijn parapente landing, lag Beau daar ook op het gras, vast aan een paaltje. Er kwam een Italiaan op de fiets langs met een herder, die hij nogal los liet en dus ook naar Beau liet lopen. Beau liet de tandjes zien en gromde flink, maar de herder koos de aanval in plaats van verdediging en dus werd het knokken. Meestal klinkt zoiets erger dan het is, maar bij nadere inspectie heeft Beau een flinke jaap in zijn bovenlip zitten.

De Italiaan ging helemaal door het lint en begon driftig te foeteren en gebaren. Femke heeft hem maar even laten gaan, tot de Italiaan na 5 minuten zoiets zei van 'Non Italiano?' waarna hij toch maar weer vertrok.

Herder vs Beau staat nu dus 3-0... Denk dat die verhouding niet meer goed komt...